DUVARDAKİ SOLUK RESİMLER

Nedense görüşemedik yine
Kim bilir ne sebeplerin var?

Bir his var içimde
O da bir daha seni düşünmemek
Geleceğe takılı kalmamak
Unutulmak ve unutmak sonsuza kadar...

Hani bir duvarı ebedi yurt tutmuş
Asılı soluk resimler vardır ya?
Hep aynı yeri işgal eder orada
Düşesiye kadar...

Nem sarartır çerçevesini
Zamanla resimler de donar...
Kimse farketmez nedir, kimdir diye
Öylesine takılıdır orada.
Sorup soruşturanı,
Tanıyıp bileni olmadan,
Bir yabancı olup çıkar,
Kimseler görmeden geçer önünden...

Ben istiyorum ki Şehzade'm,
O çerçevenin içine girelim
İkimiz birlikte, seninle el ele...
Şöyle bir yan yana donup kalalım,
Gözlerimizde tükenmez gülücükler,
Bakabilirsek bize bakanlara
Işıl ışıl tüten
Sevgi ışıklarıyla bakalım,
Mahşere kadar!
8 Mart 2008

PAPATYA