O fırtınaların hepsi dindi artık
Zaman durdu; iki sevdalı tam ortada buluştu.
Yarış yarışabilirsen sevdalı arzularımla,
Gönlüne taht kuralı dört on yıl geçti aradan.
Şafağımız söktü bir sonbahar sabahında,
Dünyanın bir ucundan ben sana geldim.
Mevlana’yla yarış edercesine döndüm yine,
Döndüm senin şiirine bütün benliğimle…
Çoban bile baska çalıyor kavalı,
Kuzuları duyduğu mutluluktan melerken.
Şimdi dizlerimdesin çobanın kavalını dinliyoruz,
Çal çoban çal! Çalabildiğin kadar!
Sevdalım dizlerimde ya çal çoban, çaal!
Hasret dondu dudaklarımızda, sıcak bir sabah
Beraberiz ya umurumuzda değil dünya.
Eridikçe eriyoruz beraberce el ele,
Bu ne sevda gönlümüz de Tanrı’m?
Sanki yapışığız sonsuza dek birbirimize…
Aramak bitti, hasret neydi unuttuk
Diz dize, el ele, göz göze beraberce
Arzu yarışmasındayız besbelli...
20 Ekim 2006
PAPATYA
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder