KOŞARIM SANA BEN

İki elim kanda olsa seninleyim ben...
Bir yaşam telaşında koşan,
Binlerce insanın doldurduğu,
Evrenin her yerinde;
Seninleyim ben...

Ateşim olsa, hasta düşsem,
Başım kalkmasa ağrıdan,
Rengim sararsa,
Enerjim tükense,
Gözlerim açılmasa,
Bedenim hummalar içinde titrese,
Başım kolumun altında;
Sana gelirim ben...

Beni tutan ne kaldı şurada?
Bana bir şiir okuyan mı var?
Bana bir mani düzen mi var?
Ne zaman olmuş bana,
Kimse benimsin demeyen...
İki ayağım bir pabuçta olsa,
Koşarım sana ben...
8 Temmuz 2006

PAPATYA