Bırak biraz ben de güleyim
Yaklaş n’olur düş seviler kalksın ortadan
Artık bütün çıplaklığını seriyor ortaya ayrılığımız
Nehirler sana uzanıyor, güneş senden batıyor
Yaklaş ters akar belki nehirler
Gülümse, güneş tekrar doğar belki.
PAPATYA
(Bursa’da Zaman, s. 5 Birinci Yıl 4. sayı-Eylül 1969)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder