
Özlem bizim hayatımızın yeni adı
Ben içindeyim, damarında, kanında
Dilinin ucunda, gözünün içinde
Gülümseyen dudaklarının arasında
“Hayatımız” diyorsun, hayatımız yok artık
Biz özlemde yaşıyoruz
Şimdi ben seninleyim
Ve dudaklarındaki tebessümün nedeniyim
Şöyle elinle bir kalbini yokla
Benimle atıyor, benimle duruyor
Duvardaki takvimin her ayında benim ismim
Her ayında benim resmim
Şimdi ben seninleyim
Canım gözlerinin içi bile benimle gülüyor
Biliyorum çünkü görüyorum gözlerini şu an
Dakika, saat, gece, ay, dünya döndükçe
Andığın benim
Çünkü kanına isledim
Gözlerim gözlerinde
Ruhum seninle dolu
Biliyorum çünkü görüyorum gözlerini şu an
Kalp kalbe karşıdır da ruh ruhunu aramız mı?
Ellerin ne kadar sıcak
Dilinde kelimeler var söyleyemediğin
“Ahh!” diyorsun “Şimdi bir kalem kağıt olsa…
Sana yazsam, seni çizsem.”
Oysa biz ikimiz
Aynı şarap bardağından içer gibiyiz
De bana diyeceğini de ki duyayım
Sevdiğim.
14 Temmuz 2007
PAPATYA
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder