Bırak şu dağları da çık gel artık
Çık gel diyorum tünellerin içinden
Dumanların ardından güneş elinde
Sıcak bir gülümseme yüzünde
Ellerinde mehtabın tozu
Adem’in ilk ortaya çıkışı gibi...
Havva yok ortalarda
Herhalde elma ağacının ardında!
Ve şimdi bütün bulutlar dağıldı
Kimse yok ortalarda
Bu ikisinin en önemli anı
Buluştukları anın zirvesinde
Adem, Havva’sının sarhoşu
Dili tutulmuş gene
Alev alev yanmada
“N'olur durma, konuş!” diyor
Havva ve Adem el ele
Dolaşıyorlar Tanrı’nın bahçesinde
Birlikte!
18 Nisan 2006
PAPATYA
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder