Ne var güneşin öteki yarısı da görünse
Omuzlarımızda sevdanın en ağır yükleri
Ne yolun başında ne sonunda olsak bile
Kıpış kıpış kaynaşan yıldızlar ağlamasa
Vaktin birinde deyişleri geride kalsa
Şimdi tutsak olan yüreklerin duvarları yıkılsa
Kara geceler pembe gündüzlere yol verse
Başımızdaki keşkeler ışık ışık yansa
Dolunayla yıkansa gecenin ağır renkleri
Arnavut kaldırımlarında ağlayan tın tın sesleri
Kalbimdeki köşküne dönse özlediğim sevdiğim
Yol yorgunu kesilmiş kınalı ayaklarıyla
Ah ömrüm, desene;
Sevgi kapanına tutulmuş şairler
Sabah güneşini görmeden
Yalnız mı ölürler?
31 Ekim 2018
Oyhan Hasan Bıldırki
